Albrecht Berblinger, krawiec z Ulm i jego latająca maszyna

31 maja 1811 roku Albrecht Ludwig Berblinger, znany również jako Krawiec z Ulm, nie udowodnił, że jego maszyna jest w stanie latać i podczas pokazu wpadł do Dunaju. Zasłynął z tego, że skonstruował działającą maszynę latającą, prawdopodobnie lotnię.

Zmuszony zostać krawcem

Albrecht Berblinger urodził się jako siódme dziecko służącego Albrechta Ludwiga Berblingera Starszego i jego żony Anny Dorothei Fink w skromnych warunkach. Podobno już jako dziecko miał styczność z wszelkiego rodzaju urządzeniami mechanicznymi za pośrednictwem swojego ojca, który pracował w zbrojowni Wolnego Cesarskiego Miasta Ulm. Miał zaledwie 13 lat, gdy zmarł jego ojciec i trafił do sierocińca, gdzie został zmuszony do podjęcia nauki zawodu krawca, choć wolałby zostać zegarmistrzem.

Projekt konstrukcyjny samolotu Albrechta Berblingera, pioniera lotnictwa o nazwisku „Schneider von Ulm” (krawiec z Ulm), 1811 r

Budowanie własnych skrzydeł

W wieku 21 lat został mistrzem krawieckim, ale nadal interesował się mechaniką. Oprócz pracy krawieckiej Berblinger był więc także wynalazcą. Opracował protezy nóg i „maszynę do stóp”, którą można było włożyć po amputacji stopy – pierwszą protezę nogi ze stawem (1808). Kiedy Berblinger zauważył rosnące zainteresowanie ludzkim lotem, zaczął obserwować sowy i podjął pierwsze próby zbudowania własnych skrzydeł. Przez kilka lat ciekawski wynalazca ulepszał i rekonstruował swój szybowiec, ku wielkiej pogardzie swojego miasta. Ludzie kpili z niego. Zagrozili, że wyrzucą go z cechu i zmusili do zapłacenia wysokiej grzywny za pracę poza cechem. Niemniej jednak, wykorzystując wszystkie swoje dochody, kontynuował budowę swojego samolotu.

Tajne eksperymenty lotnicze

Potajemnie przeprowadzał swoje eksperymenty w locie w winnicach na Michelsberg w Ulm. Z dzisiejszej perspektywy południowe położenie stoku stwarza bardzo korzystne warunki dla termicznych prądów wstępujących. Również mury i domki winnic stwarzały idealne możliwości jako rampy startowe. Fryderyk I z Wirtembergii okazał zainteresowanie jego wysiłkami i zaproponował wsparcie finansowe wynalazcy, gdyby był w stanie zademonstrować funkcjonalność swojego szybowca. Pierwotnie zamierzał skoczyć z dachu Ulm Minster, który miał wówczas około 100 m wysokości. Jednak zdolnościom latania Berblingera nie ufano, dlatego miał skoczyć ze ściany w pobliżu rzeki Dunaj. Aby móc całkowicie przeprawić się przez rzekę, do 13-metrowej ściany dodano 20-metrowe rusztowanie.

Pokaz pierwszego lotu

Wyjazd króla w dniu 31 maja prawdopodobnie doprowadził do wyjazdu Berblingera 30 maja 1811 r. Król i wielu ludzi z Ulm czekało na jego pierwszy pokaz lotu, ale Berblinger przełożył jego start na następny dzień. Z opisów historycznych wynika, że zauważył on tego dnia zupełnie inne warunki wietrzne i liczył na zmianę następnego dnia. Z dzisiejszego punktu widzenia jasne jest, dlaczego nie czuł „latającej siły”, którą przywoływał pod skrzydłami. Stosunkowo zimna woda Dunaju tworzy wiatr z wiatrem, który jest wzmacniany przez mury bastionu.

Próba lotu „krawca z Ulm” (przedstawienie współczesne).

Los potoczył się swoim torem

Następnego dnia, 31 maja, ponownie wziął udział w publicznym teście w locie. Król już wyszedł, ale jego brat, książę Henryk i książęta patrzyli. Jednak warunki wietrzne nie zmieniły się w ciągu jednego dnia. Musiał zdawać sobie z tego sprawę, bo opóźnił planowany na 16:00 start z nadzieją, że jeszcze coś się może zmienić. Około godziny 17.00 liczni widzowie, a także książę Henryk zniecierpliwili się i namawiali go, by w końcu zaczął swój występ. Sąsiedni funkcjonariusz policji w końcu wpadł na Berblingera i los potoczył się po jego myśli.

Awaryjne lądowanie na Dunaju

Od tego momentu zaskoczenia nie mógł osiągnąć wymaganej prędkości początkowej do lotu ślizgowego i nie mógł ustawić skrzydeł swojego samolotu pod korzystnym kątem natarcia. Wiatr z wiatrem i wiatr w plecy sprawiły, że marzenie o lataniu nagle się skończyło. Stojący rybacy uratowali go z powodzi Dunaju po katastrofie pod wrzaskiem wielu widzów.

Znaczek Niemiec (NRD) 1990

Następna awaria społeczna

Katastrofa z jego latającą maszyną była również związana z katastrofą społeczną. Został teraz opisany jako kłamca i oszust, co oznaczało, że klienci jego zakładu krawieckiego również się nie pojawili. W wieku 58 lat zmarł w szpitalu, całkowicie zubożały i wychudzony. Latająca maszyna Berblingera, wykonana z „trzciny indyjskiej”, przypuszczalnie bambusa, wpadła pod blokadę kontynentalną i wkrótce potem została spalona na wielkim stosie wraz z innymi angielskimi towarami pod oficjalnym nadzorem.

Dziedzictwo Albrechta Berblingera

Ale chociaż miasto Ulm nie doceniło wysiłków Albrechta Berblingera za jego życia, był wielokrotnie uhonorowany pośmiertnie. Jednak powinno to potrwać do lat 90. XIX wieku, zanim niemiecki pionier lotnictwa Otto Lilienthal był w stanie zademonstrować możliwości latania szybowców. [4] A tak przy okazji, w 1986 roku wykazano, że szybowiec Berblingera faktycznie był w stanie latać, ale warunki na rzece Dunaj są po prostu zbyt trudne, nawet dla dzisiejszych nowoczesnych szybowców. W 1986 roku, z okazji 175. rocznicy pierwszej próby lotu, miasto Ulm zorganizowało zawody lotnicze, aby dowiedzieć się, czy w tym miejscu można było przekroczyć Dunaj. Lot szybowcowy jest bardzo utrudniony przez opadające wiatry panujące na rzekach. Szybowiec wzorowany na pierwowzorze rozbił się o wodę po kilku metrach, tak jak wtedy. Jako jedyny wypuszczony na rynek model 30, lotnia, która była wówczas nowoczesna i skopiowana z lotni, pokonała dystans. W tym samym roku na zboczu góry w Ulm udowodniono, że szybowiec Berblingera był w zasadzie zdatny do lotu.