Inferno, pierwsza część Boskiej Komedii Dantego, która zainspirowała najnowszy bestseller Dana Browna pod tym samym tytułem, opisuje wizję piekła poety.
Historia zaczyna się od zagubienia narratora (który sam jest poetą) w ciemnym lesie, gdzie zostaje zaatakowany przez trzy bestie, przed którymi nie może uciec. Zostaje uratowany przez rzymskiego poetę Wergiliusza, wysłanego przez Beatrice (idealną kobietę Dantego). Razem rozpoczynają podróż do podziemi lub 9 Kręgów Piekła.
Pierwszy krąg (Limbo)
Dante wśród wielkich poetów starożytności w Limbo
Pierwszy krąg piekła Dantego jest zamieszkiwany przez cnotliwych niechrześcijan i nieochrzczonych pogan, którzy są karani wiecznością w niższej formie Nieba. Mieszkają w zamku z siedmioma bramami, które symbolizują siedem cnót. Tutaj Dante widzi wielu wybitnych ludzi z klasycznej starożytności, takich jak Homer, Sokrates, Arystoteles, Cyceron, Hipokrates i Juliusz Cezar.
Drugi krąg (pożądanie)
Paolo całuje Francescę
W Drugim Kręgu Piekła Dante i jego towarzysz Wergiliusz znajdują ludzi, których ogarnęła żądza. Są karani gwałtownym wiatrem w tę iz powrotem przez silne wiatry, uniemożliwiając im znalezienie spokoju i odpoczynku. Silne wiatry symbolizują niepokój osoby, która kieruje się pragnieniem cielesnych przyjemności. Ponownie Dante widzi wielu znanych ludzi z historii i mitologii, w tym Kleopatrę, Tristana, Helenę Trojańską i innych, którzy byli cudzołożnikami za życia.
Trzeci krąg (obżarstwo)
Dante i Wergiliusz wśród żarłoków
Docierając do Trzeciego Kręgu Piekła, Dante i Wergiliusz znajdują dusze żarłoków, których przeoczył potwór-robak Cerberus. Grzesznicy w tym kręgu piekła są karani zmuszaniem ich do leżenia w ohydnej błocie pośniegowej wytwarzanej przez niekończący się lodowaty deszcz. Wstrętne błoto symbolizuje osobistą degradację tego, kto nadmiernie oddaje się jedzeniu, piciu i nieziemskim przyjemnościom, podczas gdy niemożność zobaczenia innych leżących w pobliżu reprezentuje egoizm i chłód żarłoków. Tutaj Dante rozmawia z postacią o imieniu Ciacco, która również mówi mu, że Gwelfowie (frakcja wspierająca papieża) pokonają i wypędzą gibelinów (frakcja wspierająca cesarza, do której przylgnął Dante) z Florencji, co miało miejsce w 1302 roku, zanim wiersz został pisany (po 1308).
Czwarty krąg (chciwość)
Kara dla chciwych i marnotrawnych
W Czwartym Kręgu Piekła Dante i Wergiliusz widzą dusze ludzi ukaranych za chciwość. Dzielą się na dwie grupy – tych, którzy gromadzili majątek i tych, którzy hojnie go rozdawali – potyczki. Używają wielkich ciężarów jako broni, popychając je klatką piersiową, co symbolizuje ich samolubne dążenie do fortuny za życia. Dwie grupy, których strzeże postać o imieniu Pluton (prawdopodobnie starożytny grecki władca podziemi) są tak zajęte swoimi działaniami, że obaj poeci nie próbują z nimi rozmawiać. Tutaj Dante mówi, aby zobaczyć wielu duchownych, w tym kardynałów i papieży.
Piąty krąg (gniew)
Flegiasz przeprawia Dantego i Wergiliusza przez rzekę Styks
Piąty Krąg Piekła to miejsce, gdzie gniewni i ponurzy są karani za swoje grzechy. Przetransportowani łodzią przez Flegiasza, Dante i Wergiliusz widzą wściekłych walczących ze sobą na powierzchni rzeki Styks i ponurych bulgoczących pod powierzchnią wody. Ponownie, kara odzwierciedla rodzaj grzechu popełnionego za ich życia. Podczas przejazdu do poetów podchodzi Filippo Argenti, wybitny polityk florencki, który skonfiskował majątek Dantego po jego wypędzeniu z Florencji.
Szósty krąg (herezja)
Dante i Wergiliusz wśród heretyków
Docierając do Szóstego Kręgu Piekła, Dante i Wergiliusz widzą heretyków skazanych na wieczność w płonących grobowcach. Tutaj Dante rozmawia z kilkoma Florentyńczykami – Farinata degli Uberti i Cavalcante de’ Cavalcanti – ale widzi także inne znaczące postacie historyczne, w tym starożytnego greckiego filozofa Epikura, Świętego Cesarza Rzymskiego Fryderyka II i Papieża Anastazjusza II. Ten ostatni jest jednak zdaniem niektórych współczesnych uczonych potępiony przez Dantego jako heretyk przez pomyłkę. Zamiast tego, jak twierdzą niektórzy uczeni, poeta prawdopodobnie miał na myśli cesarza bizantyjskiego Anastazjusza I.
Siódmy krąg (przemoc)
Centaury patrolujące brutalnych przeciwko innym
Siódmy krąg piekła jest podzielony na trzy pierścienie. W Zewnętrznym Kręgu mieszkają mordercy i inni, którzy stosowali przemoc wobec innych ludzi i mienia. Tutaj Dante widzi Aleksandra Wielkiego (kwestionowanego), Dionizego I z Syrakuz, Guy de Montfort i wiele innych znaczących postaci historycznych i mitologicznych, takich jak Centaurus, zatopionych w rzece wrzącej krwi i ognia. W Środkowym Kręgu poeta widzi samobójców, którzy zostali zamienieni w drzewa i krzewy, którymi żywią się harpie. Ale widzi tu też rozpustników, ściganych i rozszarpywanych przez psy. W Wewnętrznym Kręgu są bluźniercy i sodomici, zamieszkujący pustynię palącego piasku i płonącego deszczu padającego z nieba.
Ósmy krąg (oszustwo)
Gerion
Ósmy krąg piekła zamieszkiwany jest przez oszustów. Dante i Virgil docierają do niego na grzbiecie Geriona, latającego potwora o różnych naturach, podobnie jak oszust. Ten krąg piekła jest podzielony na 10 Bolgias lub kamiennych rowów z mostami między nimi. W Bolgii 1 Dante widzi stręczycieli i uwodzicieli. W Bolgii 2 znajduje pochlebców. Po przejściu przez most na Bolgię 3 on i Wergiliusz widzą winnych symonii. Po przejściu przez kolejny most między rowami do Bolgii 4 zastają czarowników i fałszywych proroków. W Bolgii 5 mieszka skorumpowanych polityków, w Bolgii 6 to hipokryci, a w pozostałych 4 rowach Dante znajduje hipokrytów (Bolgia 7), złodziei (Bolgia 7), złych doradców i doradców (Bolgia 8), osoby dzielące (Bolgia 9), oraz różni fałszerze, tacy jak alchemicy, krzywoprzysięzcy i fałszerze (Bolgia 10).
Dziewiąty Krąg (Zdrada)
Szatan
Ostatni dziewiąty krąg piekła jest podzielony na 4 rundy w zależności od wagi grzechu. Chociaż wszyscy mieszkańcy są zamrożeni w lodowatym jeziorze. Ci, którzy popełnili cięższy grzech, są głębiej w lodzie. Każda z 4 rund nosi imię osoby, która uosabia grzech. Tak więc runda 1 nosi imię Caina na cześć Kaina, który zabił jego brata Abla, runda 2 nosi nazwę Antenora na cześć Antenora z Troi, który był doradcą Priama podczas wojny trojańskiej, runda 3 nosi nazwę Ptolomea na cześć Ptolemeusza (syna Abubusa), podczas gdy runda 4 nosi nazwę Judecca na cześć Judasza Iskarioty, apostoła, który pocałunkiem zdradził Jezusa.
Opr: Chris
Żródło: historylists.org
