Oczywiście słyszałeś o Neronie. Jest punktem kulminacyjnym historii świata w szkole średniej – szalonym rzymskim cesarzem, który rzekomo grał na skrzypcach, gdy miasto płonęło doszczętnie.
Pewnie słyszałeś, że postradał zmysły, ale nie masz pojęcia, jak szalony był ostatni z cesarzy julijsko-klaudyjskich. Urodzony w pokręconej sieci rzymskiej rodziny królewskiej, Neron został adoptowany przez cesarza Klaudiusza jako spadkobierca Cesarstwa Rzymskiego. Neron wyróżniał się jako jeszcze bardziej szalony niż którykolwiek z jego poprzedników (co mówi coś, biorąc pod uwagę, że Kaligula był przed tym facetem).
Przez całe swoje krótkie, pełne przemocy życie Neron był niewiele więcej niż pobłażającym sobie „artystą”, który przede wszystkim poświęcił się promowaniu własnej legendy. Oczywiście ścieżka, którą wybrał, aby się tam dostać, była szalona. Cesarz rzymski, który dopełnił dynastię zapoczątkowaną przez Augusta, przerwał swoją karierę serią strasznych, szalonych, dziwacznych epizodów, które od tamtej pory fascynują historyków.
Nero użył płonących chrześcijan do oświetlenia swojego ogrodu w nocy
Zdjęcie : Henryk Siemiradzki / Wikimedia Commons / Public Domain
Najsłynniejszy mit o cesarzu Neronie mówi, że szalony cesarz grał na skrzypcach, podczas gdy Rzym płonął podczas wielkiego pożaru w 64 roku. To jawna nieprawda. Nero zrobił mnóstwo szalonych rzeczy, ale to nie była jedna z nich. Kiedy wybuchł pożar, Neron znajdował się w rzeczywistości w swojej willi w Ancjum, oddalonej o 55 mil. Kiedy otrzymał wiadomość, pospieszył z powrotem do miasta, aby natychmiast rozpocząć udzielanie pomocy.
Powodem, dla którego powstał mit o „skrzypkach”, było przekonanie ludu rzymskiego, że Neron był rozpieszczonym arystokratą, który nie dbał o los swojego ludu. Uważano go za tak bezdusznego i beztroskiego, że mógł grać muzykę, podczas gdy jego lud cierpiał.
Po wielkim pożarze opinia publiczna doszła do (niepoprawnego) wniosku, że to Neron rzeczywiście wywołał dziewięciodniowy pożar, który pochłonął dwie trzecie Rzymu. Aby zrzucić trop ze swojego śladu, Nero zrzucił całą winę na chrześcijan. Neron z radością zaczął prześladować wierzących . Rzucał ich psom, przybijał gwoździami do krzyży, a czasami zanurzał chrześcijan w oleju, podpalał ich i używał światła do oświetlania nocą swoich ogrodów.
Nero kopnął swoją drugą żonę na śmierć, a potem poślubił faceta, który wyglądał jak ona
Zdjęcie : kladcat / Wikimedia Commons / CC BY 2.0
Można postawić tezę, że Popea Sabina była wielką miłością Nerona. Rozwiódł się ze swoją pierwszą żoną, aby się z nią ożenić, a po ślubie szybko ją zapłodnił. Potem Popea w tajemniczy sposób zginęła, zanim urodziło im się drugie dziecko. Historycy tamtych czasów twierdzą, że Neron faktycznie kopnął Popeę na śmierć. Współcześni historycy są nieco bardziej wyrozumiali i twierdzą, że równie prawdopodobne jest, że Poppea zmarła w wyniku poronienia.
W każdym razie wiadomo, że jakiś czas później Neron zakochał się w mężczyźnie o imieniu Sporus, którego najbardziej uderzającą cechą było podobieństwo do zmarłej żony Nerona. Nero kazał wykastrować chłopca i sprowadził go z powrotem do pałacu, gdzie zaczął nazywać go „panią” i „królową”.
Neron lubił przebierać się za dzikie zwierzę i… Cóż, jest więcej
Zdjęcie : Eugène Delacroix / Wikimedia Commons / Public Domain
Wraz z postępem panowania Nerona rosły jego osobliwości seksualne. Chociaż w młodości był zadowolony, że po prostu trafił do burdeli, z wiekiem jego gust stał się nieco bardziej brutalny.
Według rzymskiego historyka Kasjusza Diona „Neron przywiązywał nagich chłopców i dziewczęta do pali, a następnie przywdziewając skórę dzikiej bestii atakował ich i zaspokajał swoją brutalną żądzę pod pozorem pożerania części ich ciał”.
W swoim dążeniu do konsolidacji władzy Neron wykończył zarówno swojego brata, jak i matkę
Zdjęcie : Benjamin West / Wikimedia Commons / Domena publiczna
Początkowo Neron nie miał być cesarzem. Jednak po tym, jak cesarz Klaudiusz poślubił swoją siostrzenicę, matkę Nerona, Agrypinę, Agrypina przekonała męża, by adoptował Nerona jako syna. To wtedy – gdy Neron był następny w kolejce do tronu – matka Nerona, Agrypina, rzekomo otruła Klaudiusza i przypisała czyn innej kobiecie.
Plan ten ostatecznie się jednak nie powiódł, ponieważ gdy Neron objął tron w młodym wieku 17 lat, został ostrzeżony zarówno przez swoich doradców, jak i przyjaciół, aby uważał na Agrypinę. Próbując zabezpieczyć sobie tron, Neron otruł swojego przyrodniego brata Britanicusa , a następnie, obawiając się gniewu własnej matki, kilka lat po objęciu tronu kazał usunąć Agrypinę .
Spanikował i kazał swemu słudze się zabić
Zdjęcie : Wasilij Siergiejewicz Smirnow/ Wikimedia Commons / Domena publiczna
W ostatnich miesiącach swojego krótkiego życia cesarz próbował uciec z Rzymu po pewnej wrogości politycznej (i zdrowej dawce paranoi). Dotarł aż do portowego miasta Ostia ; niestety kilku oficerów w mieście odmówiło słuchania, gdy cesarz wydawał im rozkazy, więc Neron przemknął się z powrotem do rzymskiego pałacu.
W dramacie na poziomie szekspirowskim przybył kurier, aby powiedzieć Neronowi, że Senat ogłosił go wrogiem państwa i że zamierzają go pobić na śmierć przy najbliższej okazji. W rzeczywistości było to nieporozumienie, ponieważ Senat rozważał tylko “puknięcie się” w czaszkę Nerona. Ostatecznie zdecydowali się przywrócić cesarza i wysłali drugiego wysłannika, aby go o tym powiadomić.
Tymczasem Neron spędził ten czas, próbując zdobyć się na odwagę i odebrać sobie życie. Podobno chodził w kółko, mówiąc coś, co oznaczało „co artysta umiera we mnie!” Próbował przekonać niektórych swoich kumpli, aby najpierw zakończyli swoje życie, aby pokazać mu, jakie to łatwe. Kiedy posłaniec Senatu przybył, aby powiedzieć mu, że wszystko jest w porządku, Neron usłyszał tętent zbliżających się koni, spanikował i nakazał swojemu sekretarzowi Epafrodytowi wykonać za niego pracę. Epafrodyt zobowiązał się i dźgnął Nerona .
Za swoją lojalność Epafrodyt poniósł śmierć w 95 rne.
Nero miał własny korpus osobistych klakierów
Zdjęcie : Lawrence Alma-Tadema / Wikimedia Commons / Public Domain
Dobra, więc bądźmy uczciwi – Neron mógł być niezłym wykonawcą. Niektórzy z jego najbliższych doradców rzekomo zachęcali go do występów publicznych. Według niektórych historyków jednak cesarz miał jednak „głos cichy i niewyraźny, tak że wzruszył całą publiczność do śmiechu i łez jednocześnie”.
Aby jednak jego biedne ego nie zostało zranione, Nero zebrał specjalny oddział 5000 żołnierzy, zwanych augustanami, których jedynym zadaniem było klaskanie, gdy popychały go występy Nerona. Żołnierze ci byli również zachęcani do angażowania publiczności w okrzyki i brawa.
Ustanowił Juwenalia, igrzyska na cześć własnej brody
Zdjęcie : Carole Raddato / Flickr / CC BY-SA 2.0
W 59 roku n.e., kiedy Nero miał 22 lata, w końcu zaczął mieć tyle zarostu, że zasługiwał na golenie. Na cześć tego rytuału przejścia cesarz-chłopiec ustanowił Juwenalia, czyli „zabawy młodości”, dosłownie festiwal zlecony, ponieważ Neron zamierzał się ogolić.
Festiwal wyróżniał się jako wizytówka sztuk performatywnych, na którą składały się wszystkie znane rodzaje spektakli teatralnych. Najwybitniejsi członkowie Rzymu mieli dołączyć do obsady i wyglądać, jakby sprawiało im to przyjemność. Kiedy niektórzy członkowie zakładali maski, aby ukryć swoją tożsamość, Nero zażądał publicznego pokazania ich twarzy.
Neron opróżnił rzymski skarbiec odbudowując swój pałac
Zdjęcie : Jaime Jones/Marianne Bergmann, Institute for the Study of the Ancient World, NYU / Wikimedia Commons / CC BY-SA 4.0
Po wielkim pożarze Neronn zdecydował się wydać ogromne rzymskie skarby nie na odbudowę całego miasta, ale na budowę okazałego kompleksu pałacowego o powierzchni 100 akrów, który stał się znany jako Domus Aurea lub „Złoty Dom”.
W centrum Domus Aurea znajdował się wysoki na 100 stóp brązowy posąg samego Nerona, który cesarz nazwał Colossus Neronis.
Neron poważnie naruszył protokół, dając publiczne występy
Zdjęcie : Pamla J. Eisenberg / Flickr / CC BY-SA 2.0
Aż do śmierci matki w 59 roku n.e. Neron jako cesarz nie radził sobie nawet w połowie źle. Opowiadał się za niewolnikami Rzymu, zniósł karę śmierci, a nawet obniżył podatki w imperium. Chociaż zawsze miał reputację napadającego na burdele i tawerny oraz zachowywania się jak głupiec, Neron był w stanie utrzymać to razem. Jednak po śmierci Agrypiny młody cesarz szybko stracił kontrolę.
Mniej więcej w tym czasie, gdy jego popularność spadała, Neron poczuł potrzebę zwiększenia swojej popularności. Jak każda współczesna gwiazda, cesarz zaczął występować publicznie , śpiewając piosenki, które napisał. Chociaż jego występy były wielkim nie-nie ze względu na jego pozycję w hierarchii, niektórzy historycy sugerują, że Senat i jego najbliższe otoczenie zachęcały Nerona do publicznego grania.
Mógł być wzorem dla antychrysta
Zdjęcie : John William Waterhouse / Wikimedia Commons / Domena publiczna
Kiedy Neron zmarł w 68 rne, niektórzy wierzyli, że jego „samobójstwo” nie mogło być prawdziwe i że szalony cesarz wciąż żyje. Było nawet kilka okazji, kiedy ludzie, którzy twierdzili, że są cesarzem Neronem – ludzie, którzy przypominali władcę i śpiewali do muzyki liry – pojawiali się na chwilę w oczach opinii publicznej.
Zazwyczaj tych ludzi wieszano i zabijano z szybkością.
Obraz Nerona jako nikczemnika był tak wszechobecny, że jego działania mogły przyczynić się do personifikacji Antychrysta w Nowym Testamencie i wiary, że kiedy ten Antychryst powstanie, zrobi to w postaci cesarza.
Autor: Justyn Andres
Żródło:www.ranker.com
Czytaj też: Nero jako Antychryst
