Gilles de Montmorency-Laval, baron de Rais, lepiej znany w historii jako Gilles de Rais (1404 – 1440), był francuskim arystokratą z Bretanii. Był szanowanym rycerzem i bohaterem narodowym, który zyskał rozgłos jako główny kapitan i prawa ręka Joanny d’Arc. Wtedy jego prawdziwa natura została ujawniona, a jego słynna kariera została przerwana wraz z głową.
Z dala od światła reflektorów był potworem-przestępcą. Jego rodzina, Dom z Montmorency, była jedną z najstarszych, najbardziej szanowanych i najwybitniejszych rodzin arystokratycznych we Francji. Na początku wydawał się spełniać wysokie oczekiwania potomka tak znamienitego klanu. W wieku piętnastu lat odznaczył się militarnie w serii wojen o sukcesję, które spustoszyły Księstwo Bretanii.
De Rais wyróżnił się jeszcze bardziej w Andegawenii, w imieniu której księżnej walczył z Anglikami w 1427 r. Zanim Joanna d’Arc pojawiła się, by rzucić wyzwanie Anglikom w 1429 r., de Rais był już jednym z najsłynniejszych francuskich wojskowych, pomimo jego młodzieżowego wyglądu i wieku. Został przydzielony Joannie d’Arc jako jeden z jej strażników i walczył u jej boku w kilku bitwach. Szczególnie odznaczył się jej największym zwycięstwem, które zniosło angielskie oblężenie Orleanu. Następnie towarzyszył jej do Reims na koronację króla Karola VII, który mianował de Raisa marszałkiem Francji – odznaczenie przyznawane generałom za wybitne osiągnięcia.
Gilles de Rais i jego ofiary. Imgur
Zwrot ku alchemii i satanizmowi
Gilles de Rais odziedziczył znaczne posiadłości ziemskie i majątki zarówno po swoim ojcu, jak i dziadku ze strony matki. Ożenił się z bogatą dziedziczką, co przyniosło mu jeszcze większe posiadłości i uczyniło go jednym z największych francuskich magnatów. Odszedł z wojska w 1434 roku, ale nie był tak dobry w zarządzaniu pieniędzmi, jak w zarządzaniu ludźmi w bitwie. Wkrótce roztrwonił swoje bajeczne bogactwo na wystawny styl życia, który dorównywał królowi . W ciągu roku po przejściu na emeryturę de Rais stracił większość swoich ziem, a jego rodzina uzyskała dekret królewski, który zabraniał mu zastawiania tego, co zostało.
Aby zebrać więcej pieniędzy, de Rais zwrócił się w stronę alchemii: miał nadzieję znaleźć sposób na zamianę metali nieszlachetnych w złoto. Zwrócił się także ku satanizmowi i miał nadzieję zdobyć wiedzę, moc i bogactwo dzięki diabłu. Inną rzeczą, do której się zwrócił, było seryjne morderstwo dzieci. W 1440 roku coraz bardziej nieobliczalny Gilles wdał się w spór z lokalnymi przywódcami kościelnymi, a sprawy eskalowały, aż w końcu porwał księdza. To wywołało kościelne śledztwo, które ujawniło kilka przerażających rzeczy. Okazało się, że słynny niegdyś bohater narodowy mordował setki dzieci – głównie chłopców, ale zdarzały się też dziewczynki.
XIX-wieczna ilustracja przedstawia Gillesa de Rais, jego ofiary i wspólników. Zaginiony w historii
Zdeprawowany średniowieczny przestępca
Modus operandi Gilesa de Rais polegał na zwabianiu do swojego zamku dzieci z rodzin chłopskich lub niższych warstw społecznych prezentami, takimi jak cukierki, zabawki czy ubrania. Uspokajał ich, karmił i rozpieszczał, zanim w końcu zaprowadził ich do sypialni, gdzie on i wspólnicy chwytali swoje ofiary. Jak wyznał w swoim późniejszym procesie, de Rais cieszył się przerażeniem w oczach dzieci, kiedy wyjaśniał, co je czeka.
Egzekucja Gillesa de Rais. Francuska Biblioteka Narodowa
Dość powiedzieć, że wiązało się to z torturami i sodomią, a kończyło się śmiercią dziecka, najczęściej przez ścięcie głowy. Ofiary i ich ubrania były następnie spalane w kominku, a ich prochy wrzucano do fosy. Po tym, jak de Rais przyznał się do swoich zbrodni, on, on i jego wspólnicy zostali skazani na śmierć. Został stracony 26 października 1440 r. przez jednoczesne spalenie i powieszenie. Jego hańba zainspirowała baśń Sinobrodego o bogatym seryjnym mordercy żony .
Źródło:historycollection.com
